باغ دلگشا یکی از باغ های تاریخی شیراز بوده و در ناحیه آرامگاه سعدی قرار دارد. قدمت این باغ به زمان ساسانیان می‌رسد. این باغ در زمان صفویه از جمله باغ های مشهور شیراز به شما می‌رفته و در این باغ عمارت‌هایی مربوط به دوره قاجاریه دیده می‌شود.

این باغ در جبهه شمال شرقی و در سمت جنوب تنگ آب خان و در بستری کوهستانی واقع شده است.قرار گرفتن این باغ در کنار قناتی موسوم به ماریز سعدی و واقع شد ن در محدوده قلعه ای موسوم به کهندژ است. باغ دلگشا یکی از باغ های تاریخی شیراز است که در نزدیکی آرامگاه سعدی واقع شده است. سابقه آبادانی و رونق باغ دلگشا به دوران پیش از اسلام و به دوره حکومت ساسانیان نسبت داده شده است. باغ دلگشا در دوره صفویه نیز از باغ های مهم و تفریحی شیراز بود. به طوری که در تصاویر به جا مانده از جهانگردان اروپایی به این باغ اشاره های فراوان شده است. این باغ که ۵/۷ هکتار مساحت دارد، هم اکنون از گردشگاه های دیدنی شیراز است.

در دوره تسلط تیمور گورکانی از غایت آبادانی برخوردار بوده است، که تیمور پس از دیدن آن، در سمرقند باغی به همین نام بنا کرد. باغ دلگشا در دوره ی صفویه نیز بسیار مشهور و در دوره افشاریه نیز همچنان آباد بوده است. این باغ در فاصله ی دوره نادرشاه تا سلسله زندیه آسیب های فراوانی دید که در زمان کریمخان زند دوباره احیا شد.

در مقابل عمارت، حوض سنگی بزرگی وجود دارد. عمارت این ساختمان به صورت یک تالار با چهار شاه نشین به سبک معماری کاخ های ساسانی بیشاپور ساخته شده که دارای سه طبقه و ایوانی با دو ستون است ،که از معماری زندیه بوده و همچنین دارای آیینه کاری هایی به همراه نقاشی هایی از رنگ روغن با سقف هایی از چوب و گچ بری هایی تزیین شده با نقوش گل و بته است در اطراف سقف ایوان بر روی گچ، اشعاری از شوریده به خط نستعلیق نوشته شده که در نوع خود بی نظیر می نماید اولین کلاه فرنگی در ایران نیز در این باغ به ثبت رسیده است.

بیشتر درختان آن را مرکبات مخصوصاً نارنج و پرتقال تشکیل می‌دهند. عمارت این باغ نیز به شکل سه طبقه با دو ورودی در دو طرف و ایوانی در طبقه میانی که مشرف به استخر مقابل عمارت است، خبر از روزگار شکوه و عظمت باغ می‌دهد. طی چند سال گذشته این بنا چندین بار دستخوش حریق شده و به شکل مخروبه درآمده ‌است.

حدود نیم قرن پیش این باغ در تملک خورشید کلاه لقاءالدوله دختر قوام‎الملوک بود که با شوهر خود ناظم‎الملک در آنجا می‎زیست، تا اینکه چندین سال قبل از ورثة قوام خریداری گردید و در حال حاضر در تملک دولت می‎باشد.

در سمت شمال باغ، باغچه کوچکی است که به علت احداث خیابانهایی در اطراف باغ، از ضلع شمالی، جدا شده است که این باغچه به نام باغ طاووس خوانده می‎شود و فاقد عمارت است، ولی دارای درختان کهنسال سرو، کاج و نخل می‎باشد که بین آنها را درختان نارنج پوشانده است.

گفتنی است باغ دلگشا در فهرست آثار ملی با شماره ۹۱۲ به ثبت رسیده و بیشتر درختان آن را مرکبات مخصوصاً نارنج و پرتقال تشکیل می‌دهند. آبی که از چشمه قنات آرامگاه سعدی جاری است از این باغ می‌گذرد.

منبع: irandeserts.com