زریوار از اين جهت درياچه اي عجيب است که هيچ رودي به آن سرازير نمي شود.  بلکه منشا آب ورودي به درياچه از طريق چشمه هاي جوشان زير درياچه است. دو علت براي  نام گذاري اين درياچه به زريوار ( به تعبير ديگر زريبار ) ذکر شده است که در يکي گفته شده است که :” نام اصلي آن «زيراوبار» بوده است که به زبان کردی  به معني آب کف کنار است. چون آب اين درياچه از چشمه‌هاي در کنار آن تامين مي‌شود. نام زريبار را مي‌توان تغيير يافته اين نام دانست” و در ديگري چنين آورده شده است که “واژه زريبار يا زريوار متشکل از دو واژه زري به معني درياچه (در زبان کردي) و پسوند تشبيهي وار يا بار است که ترکيبش معني درياچه يا درياچه‌وار را متبادر مي‌کند”. چيزي در حدود ۶۰۰ تا ۷۰۰ چشمه ي خودش جوش در کف درياچه وجود دارد که از اين نظر رتبه ي نخست در جهان را دارد و چشمه هاي آن آب شيرين است.

درياچه زريوار داراي جاذبه هاي گردشگري بسياري است كه وجود بيش از ۳۱ گونه پرنده بومي و مهاجر از جمله اردك سرحنايي و سرسبز، اگرتها، بوتيمار بزرگ و كوچك، انواع چنگر، پرستوهاي دريايي، كشيم بزرگ و كشيم كوچك، كاكائي ها، حواصيل خاكستري، خوتكا، گيلار و پرندگان شكاري همچون سنقر تالابي و دليچه در اين درياچه از جمله اين جاذبه ها است.سگ آبي، روباه، خوك وحشي، گراز و نوعي گربه وحشي نيز از ديگر زيبائيهاي اين درياچه است. در ميان آبزيان اين درياچه نيز مي توان به وجود ماهي هايي همچون سياه ماهي خالدار، سياه ماهي معمولي، عروس ماهي، ماهي گامبوزيا ( در حال حاضر اين گونه‌ ها در درياچه يافت نمي‌ شوند)، كشيم كوچك، كاكائي سرسياه، حواصيل خاكستري، پليكان و گونه ‌هاي غير بومي چون ماهي آمور سفيد، كپور معمولي، كپور علف خوار، كپور نقره اي و فيتوفاك اشاره كرد. يك گونه مارماهي، پنج گونه فيتوپلانكتون و ۱۷ گونه زئوپلانكتون نيز در اين درياچه شناسايي شده ‌اند.

زریوار – مریوان – استان کردستان

از تهديدهاي اشاره شده درياچه زريبار مي توان به وجود سد خاكي در جنوب اين درياچه اشاره كرد كه راه رودخانه مريوان به درياچه را كه ماهي هايي چون گامبو، كشيم كوچك، كاكائي سر سياه، حواصيل خاكستري در آن تخم گذاري مي كردند قطع كرده و باعث شده است اين گونه ماهي ها كه بسيار نادر هستند با خطر جدي روبه رو شوند.به دليل رسوباتي که چشمه ها همراه خود وارد درياچه مي کنند رفته رفته راه چشمه هاي خود جوش بسته مي شود و نيز ورود فاضلاب به محدوده ي درياچه مشکلاتي را در مورد نشست گل و لاي و سد شستن مسير چشمه هاي خود جوش ايجاد کرده است . که با ايجاد مسير هاي انحرافي که انجام شده است و برخي مديريت هايي که در آينده انجام خواهد شد اميد است اين مشکل رفع شود .فقر پوشش گياهي حوضه آبريز درياچه، رسوبات داخل آن، قطع درختان اطراف درياچه و تخريب اراضي مشرف بر درياچه و ايجاد ساختمان در آن از ديگر مهمترين عوامل تهديد كننده درياچه است. به دليل رسوباتي که چشمه ها همراه خود وارد درياچه مي کنند رفته رفته راه چشمه هاي خود جوش بسته مي شود و نيز ورود فاضلاب به محدوده ي درياچه مشکلاتي را در مورد نشست گل و لاي و سد شستن مسير چشمه هاي خود جوش ايجاد کرده است.

خوشبختانه  اقدامات و طرح هایی در حال انجام است :
۱-تسريع درساخت سد گاران و انتقال آب آن به شمال و جنوب درياچه براي امر کشاورزي و مصرف آب شرب شهرمريوان
۲-فرهنگ سازي در ميان مردم منطقه جهت پالايش محيط زيست
۳-ايجاد سدهاي رسوبگير (گابيوني وملاتي) در مناطق داراي شيب اطراف درياچه
۴-تلاش در جهت ثبت زريبار به عنوان تالاب در مجامع بين المللي مربوطه براي استفاده از قوانين جاري در اين تالاب
۵-ضرورت توجه به عوامل انساني و نقش ان جي او ها در اين رابطه
۶-گسترش صنايع دستي درروستاهاي اطراف درياچه به منظور استفاده از نيزارها در تهيه موادا وليه صنايع دستي
۷-سرمايه گذاري افراد متمکن در خصوص اجراي طرحهاي گاوميش داري جهت استفاده از نيزارهاي درياچه بعنوان علوفه

منابع :

-وب سایت فرمانداری مریوان

-www.shahinna.ir

-وبلاگ مریوان پرس

-ویکی پدیا

-وبلاگ نگین کردستان