فرهنگ غذایی ارمنستان

غذای ارمنی خوروواتــس
غذای ارمنی خوروواتــس
غذای ارمنی خوروواتــس

غذاهــای ایرانــی روی عــادات غذایــی بســیاری از مــردم جهــان از جملــه مــردم ارمنســتان تاثیــر زیــادی گذاشــته اســت. غذاهای کامـلا ایرانــی از جملــه “ســبزی پلــو بــا ماهــی”، “خورشــت بادنجــان” ، “کوکــو ســبزی”، “کتلــت”، “آبگوشــت” و انــواع “آش” در فهرســت غذاهــای رســتوران هــای ارمنســتان بــه چشــم مــی خــورد. آشــپز یکــی از ایــن رســتوران هــا درایــن بــاره می گوید: شــکی نیســت کــه آشــپزی ایرانــی تاثیــر خــود را بــر بخش هــای اعظمــی از جهــان گذاشــته اســت. آبگوشــت کــه از غذاهــای کهــن ایرانیــان اســت بــه غــذای ملــی ارمنــی هــا تبدیــل شــده اســت. یــک سرآشــپز ارمنــی بــا بیــان اینکــه “آبگوشــت” خــاص جوامــع شــهری و روســتایی اســت، گفت: همجــواری ارمنســتان بــا ایــران موجــب ترکیــب شــدن فرهنگ هــای غذایــی ایــن کشــورها و بــه وجــود آمــدن یــک ســبک منحصــر بــه فــرد در آشــپزی شــده اســت.

همچنیــن انــواع آش ایرانــی از جملــه “آش ماســت” در ارمنســتان رواج زیــادی دارد. “حلیــم” نیــز از معــروف تریــن آش هــای ایرانــی اســت کــه در ارمنســتان غــذای ســنتی محســوب مــی شــود و هرســال در اواخــر تابســتان در منطقــه “موســالر” ارمنســتان، “حلیــم” نــذری بیــن مــردم توزیــع مــی شــود. یکــی دیگــر از غذاهــایی کــه هــم در ایــران و هــم در ارمنســتان طرفــداران بســیار دارد انــواع “دلمــه” اســت کــه ســالی یــک بــار نیــز جشــنواره دلمــه در یکــی از مناطــق ارمنســتان برگــزار مــی شــود.

“خوروواتــس” (BBQ) کــه مــی توانــد از گوشــت حیوان هــای مختلفــی از قبیــل گوســفند، گوســاله، مــرغ و غیــره باشــد. اغلــب بــا ســبزیجات و پیــاز همــراه اســت. گوجــه فرنگــی و بادمجــان و فلفــل نیــز معمــولا قســمتی از غــذای “خوروواتــس” مــی باشــند. در ارمنســتان کبــاب فقــط بــه “کبــاب کوبیــده” اطلاق مــی شــود و کبابرهای نــوع دیگــر بــه اســم “خوروواتــس” نامیــده مــی شــوند. “بــورش” یــک ســوپ گیاهــی اســت. به صــورت ســنتی “چغندر” عنصــر اصلــی آن می باشــد، کــه رنــگ قرمــز تنــدی بــه آن می دهــد. معمــولا به صــورت داغ و بــه همراهــی خامــه تــرش تــازه ســرو می شــود. “خــاش” (مثــل کلــه پاچــه، بــدون کلــه) یــک غــذای ســنتی اســت، کــه از منطقــه “شــیراک” نشــآت گرفتــه. غذایــی کــه در زمان هــای قدیــم به عنــوان چیزی برای ســیر شــدن روستاییان فقیــر بــوده، اکنــون به عنــوان یــک غــذای منتخــب ملاحظــه مــی گــردد و در جشــن هــای زمســتانی جــای خــاص خــود را دارد. دلمــه (برگ هــای انگــور، برگهــای کلــم، فلفــل و بادمجــان پــر شــده بــا گوشــت) نیــز موجــود مــی باشــد.

غذای ارمنی خوروواتــس

غذای ارمنی خوروواتــس

میــوه هــا و ســبزیجات ارمنســتان مخصــوص می باشند. هــر کــس حتمــا بایــد آنهــا را امتحــان کنــد و هرگــز طعــم زردآلــو، هلــو، انگــور، انــار و… را فرامــوش نخواهــد کــرد. نــان ارمنســتان نیــز بســیار خــوش طعــم می باشــد. انــواع متنوعــی از نــان وجــود دارد، از “لــواش” گرفتــه تــا “ماتنــاکاش” (بربــری).

"ماتنــاکاش" (بربــری)

“ماتنــاکاش” (بربــری)

اســتفاده از لبنیــات را فرامــوش نکنیــد. در کنــار لبنیــات معمولــی بعضــی هــا هســتند کــه واقعــا خــوش طعــم هســتند مثلا “اکروشــکا” (ســوپ ســرد) بــا “کفیــر” (چیــزی مابین ماســت و شــیر) و خیــار و شــوید، محصولــی ســالم اســت و حســابی حالتــان را جــا مــی آورد.
فرهنــگ کافــه نشــینی در ارمنســتان حاکــم اســت. بهتریــن مــکان بــرای خــوردن فنجانی قهــوه و تماشــای مــردم، کافــه هــای کنــار خیابانــی می باشــد. در شــب های تابســتان هــر نقطــه ای در نزدیکــی اپــرا می توانــد جایــی بــرای نشســتن باشــد. یکــی از کافــه هــای زنجیــره ای کــه انــواع مختلــف چایــی و قهــوه و دســرهای عالــی ارائــه می دهــد، “جــازوه” می باشــد.

"جازوه" - ارمنستان

“جازوه” – ارمنستان

شــاید یکــی از مهمتریــن مشــکلات ســفر خارجــی نــوع غذاهــای کشــوری کــه بــه آن ســفر مــی کنیــد باشــد ولــی خوشــبختانه غذاهای ارمنــی بــا طبــع مــا بســیار آشــنا اســت و غذاهایــی ماننــد: “کبــاب کوبیــده”، “کبــاب بــرگ”، “دلمه” و “کوفته” را مــی تــوان غذاهــای مشــترک نــام بــرد، در غذاهــای ارمنــی نیــز برنــج دیــده مــی شــود ولــی نــه بــه آن انــدازه کــه ایرانیــان بــه برنــج علاقمندنـد. در ایــروان پایتخــت کشــور ارمنســتان نیــز چندین رســتوران ایرانــی وجــود دارد کــه غذاهــای آن بــا ذبــح اسلامی اســت از ایــن رو مشــکلی از بابــت غــذای ایرانــی نخواهیــد داشــت. در پخــت و پــز غــذا در ارمنســتان کمتــر از ادویجــات مختلــف اســتفاده مــی شــود و معمــولا نمــک و فلفــل ادویــه اصلــی غــذا اســت.

رســمی تریــن غــذای ارمنســتان انــواع کبــاب هــای مختلــف اســت، تنــوع و کیفیــت محصــولات گوشــتی (سوســیس و کالبــاس) باعــث شــده تــا در مهمانــی هــا نیــز از آن اســتفاده کننــد، در ارمنســتان عـلاوه بــر انــواع کبــاب هــای متختلــف غذاهــای دیگــر همچــون “شــاورما”، “فافــل”، “فوتوچنــی”، “اســباکتی”،” بیــف اســتراناگوف”، “لحمــاژو” و “هاریســا” نیــز دیــده مــی شــود، نــان هــای متنوعــی نیــز در ارمنســتان وجــود دارد از جملــه: نــان “لــواش”، “مادنــاکاش”، “هــرازدان” و” باکــت”. در ارمنســتان هماننــد کشــور هــای دیگــر غذاهــای فســت فــود از جملــه ای اف ســی، کــی اف ســی و پیتــزا هــات نیــز یافــت مــی شــود. ارمنســتان راهــی بــه آب هــای آزاد نــدارد ولــی غذاهــای دریــایی در ارمنســتان کــم طرفــدار نیســت. ماهــی “ایشــخان” یکــی از خــوش خوراک تریــن ماهــی هــای دریاچــه “ســوان” اســت کــه شــباهت زیــادی بــه ماهــی “قــزل آلا” دارد. خرچنــک دریاچــه ســوان نیــز طرفــداران زیــادی دارد.

"ایشــخان"

“ایشــخان”

منبع: کتاب الکترونیکی راهنمای سفر به ارمنستان/وب سایت سفری دیگر

برچسب ها

ممکن است به این موارد نیز علاقه مند باشید:

0 دیدگاه در “فرهنگ غذایی ارمنستان”

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *