پل آجی چای که در دوره صفوی كه بر روي آجي چاي (تلخه رود) واقع شده است ، يكي از پل‌هاي مهم و تاريخي شهر تبريز و تنها گذرگاه ايران به غرب و بخشي از مسير جاده ابريشم بوده است. اين پل داراي ۱۶ دهنه به شكل‌ هلالي و جناغي و طول ۱۰۰ متر و عرض ۵ متر است و اولين بار در سفرنامه متعلق به ونيزي‌ها در دوره شاه اسماعيل صفوي از آن ياد شده است. پل آجي چاي در دوره عباس ميرزا، توسط حاج سيدحسين‌ تاجر تبريزي تعمير شده است و واقعه تاريخي مقاومت پنج تن از سربازان گمنام تبريزي در مقابل ارتش روس در اين محل اتفاق افتاده است. موقعیت این بنا در ورودي جاده تبريز- مرند می باشد.

پل آجی چای که در زمان ولیعهدی عباس میرزا توسط حاج سید حسین تاجر معروف به تبریزی تعمیر شده است از روی رودخانه ای به همین نام می گذرد. رودخانه ای که یکی از مهم‌ترین و اصلی‌ترین رودخانه‌های جاری در استان آذربایجان شرقی به حساب می آید و  رودخانه‌های بیوک‌چای، پسلار، رازلیق و وانق‌چای در شهرستان سراب به هم پیوسته و این رودخانه را تشکیل می‌دهند.

رودخانه ی آجی چای با جهت شرقی-غربی که از سمت شمال به کوه‌های سبلان، قوشه‌داغ و ارسباران و از سمت جنوب به کوه‌های سهند و بزقوش محدود می‌شود، ۲۶۵ کیلومتر طول دارد و در مناطق مرکزی استان در جریان می‌باشد. مساحت حوزه آبریز این رودخانه ۹۲۰۰ کیلومتر مربع است و حداکثر دبی آن در هر ثانیه ۴۰,۶ متر مکعب می‌باشد. از شاخه‌های اصلی آجی چای می‌توان به رودخانه‌های آب‌شهد، اوجان‌چای، زینجناب، سعیدآباد و میدان چایی اشاره کرد.

پل آجی چای در سال ۱۳۷۸ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۲۵۱۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

مکان : میدان آذربایجان – بلوار شهید خلبان بابایی

منبع :

– تبیان

– سیری در ایران