دانشگاه تبریز یکی از دانشگاه‌های دولتی وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری می‌باشد که در شهر تبریز واقع است. این دانشگاه شامل ۲۱ دانشکده‌است و در کل مشتمل بر ۲۹ قطب علمی و مجتمع آموزشی است. این دانشگاه در سال ۱۳۲۵ بنیان گذاشته شده‌است. دانشگاه تبریز بزرگ‌‌ترین مرکز علمی در شمال غرب ایران می‌باشد. این دانشگاه جزو یکی از پنج دانشگاه مادر ایران و همچنین جزو ده دانشگاه برتر ایران در تولید علمی می‌باشد. این دانشگاه از بدو تأسیس خود همواره نقشی محوری در وقایع علمی، اجتماعی، سیاسی، و فرهنگی ایران داشته‌است.

روند نام‌گذاری دانشگاه تبریز به این ترتیب می‌باشد که: درسال ۱۳۲۵ (سال تأسیس دانشگاه) به ترتیب نام‌های «آذربایجان ملی دارالفنونی»، «آذربایجان خلق اونیورسیته سی» و نهایتاً «آذربایجان اونیورسیته سی» برای این دانشگاه انتخاب شد. نام دانشگاه در سال ۱۳۲۶ به «دانشگاه تبریز» و پس از چند سال به «دانشگاه آذرآبادگان» تغییر یافت. پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ نام دانشگاه دوباره به «دانشگاه تبریز» تغییر یافت. پس از مدتی «دانشگاه علوم پزشکی تبریز» از آن منفک گردید.

این دانشگاه در وادی امر با دو دانشکده ادبیات و پزشکی شروع به کار نمود و با گذشت زمان دانشکده ها ، آزمایشگاهها ، کارگاهها ، آموزشکده های آن یکی پس از دیگری تأسیس می شدند و تبریز آهسته آهسته به جایگاه واقعی خود نزدیک می شد. همچنین علاوه بر دانشگاه تبریز که بعدها به دو دانشگاه یعنی تبریز و علوم پزشکی تبریز تقسیم شد دانشگاه هنر اسلامی ، تربیت معلم  آذربایجان ، صنعتی سهند ، آزاد اسلامی و سایر دانشگاهها و موسسات آموزش عالی نیز تأسیس شدند تا آذربایجان را بعنوان دومین شهر بزرگ دانشگاهی کشور پس از تهران و بزرگترین قطب علمی شمالغرب کشور مطرح سازند. این دانشگاه در حال حاضر با بیش از ۱۸ هزار نفر دانشجو و بیش از  ۲۰۰ آزمایشگاه تخصصی و عمومی که برخی در دنیا و برخی خاورمیانه منحصر به فرد هستند ، موزه تاریخ و فرهنگ ، حوزه جانور شناسی  ، حوزه زمین شناسی ، مرکز پردازش تصاویر ماهواره ای و مراکز و موسسات تحقیقاتی و پژوهشی  بزرگ ، پتانسیل بسیار بزرگی را در کشور فراهم نموده تا در راستای اهداف والای جمهوری اسلامی به کار گرفته شود.

این دانشگاه در نظام رتبه بندی دانشگاه لایدن (سال ۲۰۱۴) توانست رتبه دوم در کشور را کسب کند.همچنین در رتبه بندی سایت URAP توانست رتبه نهم در کشور را به خود اختصاص دهد.

دانشگاه تبریز دارای ۴۸۰ عضو هیأت علمی است که ۲۵۸ نفر از آن‌ها دارای مدرک دکتری هستند. از این تعداد ۴۱ نفر پروفسور، ۱۵۱ نفر دانشیار، ۶۶ نفر استادیار و ۲۲۲ نفر مربی‌اند. همچنین ۸۵۷ نفر کادر اداری فعالیت‌های آکادمیک را پشتیبانی می‌کنند.

محوطهٔ این دانشگاه در منطقه‌ای یک‌پارچه، سطحی معادل ۲۷۵ هکتار را در سال ۱۳۲۸ دربر گرفته بود. دانشگاه تبریز در ناحیهٔ شرقی شهر تبریز با چشم‌انداز زیبای کوه‌های شمالی شهر قرار گرفته‌است. بخشی از محوطه شمالی پردیس اصلی دانشگاه منطقهٔ سرسبزی می‌باشد که به عنوان باغ گیاه‌شناسی استفاده می‌گردد. در جنوب خود فضای مورد نیاز برای توسعهٔ دانشگاه آتی دانشگاه پیش‌بینی شده است. کل مساحت تخصیص داده‌شده برای ساختمان‌ها و فضاهای آموزشی دانشگاه در حدود ۳۲۳٬۸۹۵ متر مربع می‌باشد.

این دانشگاه در بلوار ۲۹ بهمن در خیابان امام خمینی قرار دارد.

دانشکده ها:

• دانشکدهٔ ادبیات فارسی و زبان‌های خارجی
• دانشکدهٔ اقتصاد، مدیریت و بازرگانی
• دانشکدهٔ الهیات و علوم اسلامی
• دانشکدهٔ تربیت بدنی و علوم ورزشی
• دانشکدهٔ جغرافیا
• دانشکدهٔ حقوق و علوم اجتماعی
• دانشکدهٔ دامپزشکی
• دانشکدهٔ ریاضی
• دانشکدهٔ شیمی
• دانشکدهٔ علوم تربیتی و روان‌شناسی
• دانشکدهٔ علوم طبیعی
• دانشکدهٔ فنی-مهندسی برق و کامپیوتر
• دانشکدهٔ فنی-مهندسی شیمی و نفت
• دانشکدهٔ فنی-مهندسی عمران
• دانشکدهٔ فنی-مهندسی فناوریهای نوین
• دانشکدهٔ فنی-مهندسی مرند
• دانشکدهٔ فنی-مهندسی مکانیک
• دانشکدهٔ فنی مهندسی میانه
• دانشکدهٔ فیزیک
• دانشکدهٔ کشاورزی
• دانشکدهٔ کشاورزی و منابع طبیعی اهر
• پردیس های دانشگاه تبریز

منبع:

-ویکی پدیا

-وب سایت دانشگاه تبریز