سابقه تولید گز در اصفهان به ۴۵۰ سال پیش باز می گردد که درانواع مختلف آردی ، لقمه ای شامل پسته ای ، بادامی و شکلاتی در ۲۰۰ کارگاه سنتی و صنعتی تولید می شود.
یکی از معروفترین سوغات اصفهان گز می‌باشد مواد اولیه این شیرینی مطبوع و مشهور که گزانگبین باشد، در اطراف این شهر به عمل می‌آید.
ماده گز، شهدی است که حشراتی خاص ، پس از مکیدن شیره ی گیاه مخصوص گز در کیسه ی داخلی خود آنرا به شربتی شیرین تبدیل کرده و این شربت پس از خارج شدن از بدن حشره منعقد شده وتبدیل به گز می شود. به همین دلیل است که امروزه در اثر ازبین رفتن این حشرات خاص ، هیچ گز انگبینی در خونسار تولید نمی شود. حدود پنجاه سال پیش تعدادی از این حشرات را به بلداجی در شهرکرد بردند و توانستند از این طریق گز انگبین تولید کنند. تولید گز انگبین ارتباطی با ریشه بوته گز ندارد.
درختچه گز در سایر نقاط ایران نیز وجود دارد اما چون پشه های مربوطه در ان مکانها یافت نمیشود ، لذا گزانگبین نیز حاصل نخواهد شد.
اما گز بسیار مرغوب به علت کمبود و گرانی ماده اولیه، کمتر تهیه می شود. این روزها گزفروشیها برای پایین نگه داشتن قیمت، از ماده دیگری به نام بادکا که از سیب زمینی تهیه می‌شود، به جای گز گیاهی استفاده می‌کنند. اما این گز به هیچ وجه طعم و لطافت گز اصلی را ندارد. نوع دیگر گز که در جعبه‌های کوچک فلزی به فروش می‌رسد، گز انگشت پیچ است که در آن از مغز پسته و بادام استفاده نمی‌کنند تا سالخوردگان به راحتی آن را تناول نمایند.
ارزش تغذیه ای

ارزش تغذیه ای در ۱۰۰ گرم
۴۰۷٫۰۰۰
انرژی(کیلو کالری)
۵۴٫۰۰۰
کربوهیدرات(گرم)
۸٫۷۰۰
پروتئن(گرم)
۱۹٫۰۰۰
چربی(گرم)
مواد معدنی (گرم)
۵۶٫۰۰۰
کلسیم
۲۰۲٫۵۰۰
فسفر
۲٫۸۰۰
آهن
۰٫۵۰۰
روی
۴٫۰۰۰
سدیم
۴۵۸٫۵۰۰
پتاسیم
ویتامین ها
۹٫۰۰۰
ویتامین آ (re)
۳٫۰۰۰
ویتامین ث(میلیگرم)