محله جویباره (اصفهان)

محله تاریخی جویباره با ویژگیهای منحصربه فرد خود، یکی از مهمترین هستههای فرهنگی و گردشگری شهر اصفهان محسوب میشود.جویباره اصلیترین هسته اولیه شهر اصفهان است که منشاء آن به حکومت هخامنشی باز میگردد. محله جویباره محله اصلی یهودیان اصفهان است، اما نباید این محله را یک محله یهودی نشین به شمار آورد.محله جویباره در شمال شرقی اصفهان قرار دارد که از شمال به میدان قدس، از جنوب به عبدالرزاق، از غرب به خیابان هاتف و میدان عتیق و از شرق به خیابان سروش محدود میشود. محور جویباره از میدان عتیق اصفهان (میدان کهنه) و بازار غاز شروع و با عبور از محله جویباره به مجموعه کنیسهها، مقبره کمال الدین، دو منار دارالضیافه و نهایتاً به خیابان کمال رسیده و از طریق پارک کمال الدین اسماعیل به منار ساربان و بازارچه میرزا باقر و از آنجا به منار چهل دختران منتهی میشود که محورهای دسترسی مرکز شهر سلجوقی به دروازه اصفهان قدیم بوده و از لحاظ قدمت از قدیمیترین محورهای موجود است.
تاریخچه
بنا بر منابعی که در تاریخ آمدهاست، در زمان هخامنشیان، کوروش برای آن که یهودیان را از زیر یوغ ظلم بخت النصر نجات دهد، آنها را به اصفهان آورد و در محله جویباره ساکن کرد. بسیاری از این یهودیان نیز به شهر نایین رفتند و در آنجا ساکن شدند. از ۲۱ کنیسه که در اصفهان وجود دارد، ۱۶ کنیسه در محله جویباره قرار دارند. از کنیسههای معروف محله جویباره به ملانیان، استراخاتون و گلبار میتوان اشاره کرد.
بناهای تاریخی
از جمله بناهای تاریخی این محله به میدان عتیق، مسجد جامع اصفهان، سرای نور، مقبره کمال الدین اسماعیل، خانههای قدیمی متعلق به یهودیان و کنیسهها میتوان اشاره کرد. همچنین منارههایی مانند منار ساربان، دو مناره دارالضیافه، منار چهل دختران و منار مسجد علی در این محله قرار دارند که قدمت برخی از منارهها به دوره سلجوقی میرسد.
برچسب ها اصفهانکوچه های بزرگ اصفهانکوچه های تاریخی اصفهانمحله اصفهانمحله جویبارهمحله جویباره اصفهانمحله های معروف اصفهان
0 دیدگاه در “محله جویباره (اصفهان)”