مسجد سفید كه در گویش تالشی به اسپی مزگت مشهور است ، در كنار رودخانه « دینا چال » در میان جنگل های انبوه و در بین راه مواصلاتی انزلی به هشتپر ( تالش ) جای گرفته است. بعضی آن را « آق مسجد» و نیز « مسجدعبداللهی» می نامند.

با توجه به وجود كتیبه ای به خط كوفی ، ساخت این مسجد  به اوایل دوره اسلامی نسبت داده شده است. با توجه به بقایای این ساختمان احتمالاً پلان بنا متشكل از رواق میانی و دهلیزهایی در اطراف بود. عرض این دهلیزها ۳۴۰ سانتیمتر و ارتفاع آنها از كف حدود ۷۰/ ۵ متر است. پایه های رواق ( ایوان ) به صورت هشت گوش و در قسمت فوقانی پایه ، طاق هلالی شكسته وجود دارد.

از وجوه تزیینی بنا كتیبه ای به خط كوفی برجسته در قسمت درونی دهلیز است. این كتیبه به طول ۶ متر ، حاوی آیات گچ بری از سوره توبه است و پایین آن نقوش گیاهی برجسته به چشم می خورد.

با توجه به مطالعات تاریخی این مسجد متعلق به دوره سلجوقیان می باشد .